POST-OP 5. HAFTAM - 5 th POST - OP WEEK

5. haftam da bitti ve bu hafta mutluyum :) çünkü 4. hafta biter bitmez İstanbul'a gittim. CPM'le geçirdiğim sıkıcı dakikalar da bitmişti zaten. CPM 'in ilk iki haftasında hiç sıkılmamıştım, kitap okumuştum, televizyon seyretmiştim çünkü daha tam olarak yürüyemiyordum ve en iyi yaptığım şey yatmaktı zaten. Ama son iki haftası yavaş yavaş ayaklandığım için sıkılmaya başlamıştım. 

Bu hafta fizik tedaviye de gitmedim. Ve ilk 2 günüm 4. haftadan kalan ağrılarla hafifçe seyretti ama sonraki günler de ağrım yoktu. Bu da fizik tedaviye gitmediğim için ameliyatlı bölgemi dinlendirmeye aldığımdandı. Ama gerçekten kendimi daha iyi ve iyileştiğimi hissettim. Ve 4. haftaya nazaran çok daha iyi ,hızlı ve sekmeden uzun mesafeler yürüyebiliyordum. Hatta en son yazımda koyduğum resimdeki gibi bacağımı diğeriyle aynı derecede hiç zorlanmadan ve ağrı duymadan açabiliyordum.

6. haftama bir haftadan sonra ilk kez fizik tedaviye giderek başladım. Yatarken ağırlık ile  ,yana bacak açma hareketinde kasığıma aniden  ağrı girmesiyle yine moralim bozuldu. Kasığım bir türlü düzelmiyor. Bu hareketten sonraki her hareketimde kasığım ağrıdı. Ağırlığı kaldırdık, ağırlıksız çalıştım. Bundan sonra kasığımı zorlamadan ama hafifçe çalıştıracak lastikle çekme hareketleri yapacağım.

35.gün dikiş izimin görüntüsü

POST- OP 4. HAFTAM.. 4th POST - OP WEEK ( HIP IMPINGEMENT, FAI, KALÇA SIKIŞMASI )

Genel olarak 4. Haftam: ( 16 - 23 mayıs 2013)

Artık gün gün yazmayacağım çok önemli birşey olmadığı sürece. Bugün 4. haftamı bitirdim. İlk zamanlar zaman çabuk geçiyordu ama artık çok yavaş geçmeye başladı bu da can sıkıntısına neden oluyor. İyileşmeye başladıkça, aklıma sağ kalçamdan da olacağım ameliyat geliyor, daha moral bozucu oluyor. Tam iyileşmişken ikinci bir ameliyat ve yine her gün fizik tedavi ile gececek toparlanma süreci... İşin kötü tarafı ,dışarıdan bakıldığında hiçbirşey yokmuş gibi göründüğünden kimsenin sizi anlamaması. 

4. haftam iyi geçti genel olarak. Babam hareket kısıtlılığımı beğenmemişti. O yüzden 1 haftadır onun için çalışıyoruz.Biraz daha iyi durumdayım. Ama tam olarak değil. Sağlam bacağımla aynı derecede açmam gerekiyor normalde.Kasığımda gerilme oluyor açma hareketlerini yaparken. Bazen de, bazı hareketlerde kalçamın dış yanında oluyor. Yürüme olarak ta çok daha iyi sayılırım, çok fazla gözükmeyecek kadar sekiyorum. Hatta çömelmemem gerekirken, geçen gün yanlışlıkla çömeldim farkında olmadan. Tabi biraz ağrı yaptı bu durum. Dün de çok uzun süre sandalyede oturduğum için ağrı yaptı kalçamda. Fazla oturunca ağrı oluyor yani.Fazla ayakta durunca da oluyor. Dengelemek lazım.

Kalçamın arkasında hissettiğim kalfıma kadar inen bir ağrı vardı. Onun için de bant yapıştırmışlardı. Normalde bu bantlara pek içim ısınamadı, bir etkisi yok diye düşünürdüm. Ama sanırım bu sefer kalfımdaki ağrıyı giderdi gibi duruyor. Bu arada 2 gün önce babamdan fizik tedaviye 3 ay daha hemen hemen her gün devam edeceğimi öğrendiğimde çok moralim bozuldu.

Aşağıda hareket kısıtlılığımı açmak için yaptığımız fizik tedavi hareketleri var. İşte  bu harekette kasığım geriliyor ve acıyor. Bir daha ki sefere bu hareketlerin olduğu bir video da yükleyeceğim.

27.günümde dikiş izlerimin görüntüsü..Yaramın etrafında dokununca hala ağrı  ve acı var. 

Normal bacağımı son açabildiğim nokta.

Ameliyatlı bacağımı son açabildiğim nokta. Biraz daha açılması gerekiyor.

POST - OP 3. HAFTAM..MY POST - OP 3rd WEEK (HIP IMPINGEMENT, FAI)

15.gun ( 11 Mayıs)

Bugun aksam dikislerim alinacak. Fizik tedaviye ve CPM e devam ediyorum. Bugun ftrde koltuk degneksiz yurudum. Ama hareketlerimi yaparken muhtemelen dunden dolayi kasigimda biraz agri oldu cok zorlamadik. Aksam babam dikislerimi alacakti ama 3 tanesini aldiktan sonra digerlerini birakti cunku dikislerim tam tutmamis. Cikarttigi yerlere de strip yapistirdi tutsun diye, 2 -3 gün sonra bir daha bakacakmış.

17.gun ( 12 mayis)

2 gundur cok fazla oturuyorum. Sanirim bu yuzden kasik agrim artti biraz. Ve neden bilmiyorum bacagimda ,dizim ustune dogru garip bir agri ve aci karisik bir his var. Yarin ultrason cektiricem bacagima. Ve sonunda kalan 3 dikisim de alindi ama onlar da pek tutmamisti yine strip yapistirdilar. Niye estetik dikiş yaptırmadığımı da kara kara düşünmüyor değilim. neyse diğerine artık :) 

18.gun

Bugun ilk defa koltuk degneklerimi birakarak hastaneye gittim. Bacagimdaki sislik ve aciyla karisik agri icin Ultrason cektirdim ic kanama mi var diye kontrol ettiler. Neyseki gorunen birsey yoktu. Eger agri devam ederse MR cektirecegim. Hastaneden sonra alisveris merkezine gittim degneksiz yurumek istedim ama ancak 200 mt falan yuruyebildim cok yoruldum.

19.gun

Bugun bacagimdaki o agri azaldi neyseki. Yuruyus olarak ta daha iyiyim ama uzun sure oturamiyorum yine de. Havalar yagmurlu olunca sanirim biraz daha agrim artiyor. Cumartesiden beri 3 gündür bir anda başım dönmeye , midem bulanmaya başlıyor, çok kötü oluyorum. Nedenini bilmiyorum, baba soruyorum ama o da bir şey yok diyor. Bu aralar çok sık olmaya başladığı için öyle bir durumda düşmekten korkuyorum.

20.gun (15 mayıs)

Bugun degneksiz daha rahatim. Ilk defa bacagimi sarmadan banyo yaptim. Genelde ayakta yaptim ama bir ara sandalyeye oturmak istedim ve malesef sandalye kaydi dustum ama neyseki sag kalcamin ustune dustum. O yuzden dikkat etmek lazim sandalyeye otururken. Ayaklandım diye daha dikkatsiz davranmaya başladım.

21. gün (16 Mayıs)

Ben iyileştikçe ağrılarım artıyor sanırım.  Kalfımda gerginlik var, o da ağrı yapıyor. Fizik tedavicinin dediği, doğru düzgün yürüyemediğim için olduğu. Kalçamın arkasında da biraz ağrım var ama bunu bir türlü tarif edemiyorum. Bugün babam beni muayene etti. Hareket kısıtlılığım varmış. Yana doğru daha açılması gerekiyormuş. Yarın daha fazla rotasyon ve açma hareketleri yapacağım. 3 hafta böylece bitti.

POST - OP İKİNCİ HAFTAM.. MY POST OP SECOND WEEK

POST - OP 2. HAFTAM

7 - 8.gün (2-3 Mayıs 2013)

Iki gundur tek  koltuk değneği kullaniyorum. Merdiven inis cikislarim her iki adimimi atarak yapiyorum. Tek değneğe geçince sağima daha cok yüklendiğim icin zaten var olan sağ kalçamdaki FAI'den dolayı olan ağri biraz daha şiddetlendi malesef. 8.günün aksaminda denemek için değneksiz ilk 10 adimimi attirdı babam , çok az zorlandim.

9.gun (4 mayis 2013)

Bugun fizik tedavi icin hastaneye gittim. Ilk defa kendim araba kullanarak gittim. Yakin mesafeydi 15 dakika gibi. Arabadayken biraz kalçamda agri oldu. FTR'de hareketlerde bugün kasigimda biraz daha agri hissettim.FTR'den sonra eve geldim. Bugün gün içinde biraz ağrim oldu. Her aksam kan sulandirici iğne olmaya devam ediyorum.Bu da fazla hareket etmediğim için pıhtılaşma yapmaması içinmiş. Gece uyurken biraz ağrim oldu ilk defa.

10.gun

Geceki ağrim sabah ta devam ediyordu. Bugün fizik tedavi yapmayacagim. Bu aksam itibariyle ağrı kesici ilacimi ve göbeğimden yapilan kan sulandirici igneyi sonunda birakiyorum. Gece 1,5 saat CPM yaptim. Bu gece daha rahat uyudum.

11.gun (6 mayis 2013)

2 gundur ağrim oldugu icin , normalde iki koltuk değneğini de artık bırakmam gerekiyordu ama tek koltuk değneğini bugun de kullandım.Sol bacağıma fazla ağirlik vermek istemiyorum. 

12.gun 

Bugun yine FTR'ye kendim araba kullanarak gittim. FTR'den sonra alisveris merkezinde biraz gezindim koltuk değneği ile. Aksam eve döndüğümde cok yorulmuştum. Aslinda cok yurumedim ama o bile yoruyor. Özellikle sağ avuç içim değneğe ağırlık vermekten ,değneği tutamayacak kadar acıyor. O yüzden 2 gün evden cikmamayi planliyorum.

13-14.gun 

Dedigim gibi dinleniyorum.Ama 14. gunun sonunda evde yere düşen birşeyler vardi. Onlari temizlemek icin eğildim ve ordaki 5 dakikam beni inanilmaz yordu .Direkt kasiğimda yanma ve aci hissettim, biraz moralim bozuldu. Aslinda corabimi bile nerdeyse 2.gunumden beri kendim giyiyorum ama bu cok acitti. Öne doğru eğilmek ve o pozisyonda 5-10 sn kalmak çok yoruyor ve acıtıyor canımı. Aksam ise tuvalete kadar ki bu 30-40 adim koltuk değneksiz yavas yavas gidip döndüm. Bu da sevindirici bir gelişmeydi benim için. Yarın dikişlerim alınacak o yüzden heyecanlıyım :)

İkinci haftamı , ilk haftaya göre birazcık daha ağrılı tamamladım ama ilk haftaya 1/10 verirsem, ikinciye de 2/10 veririm sadece o kadar.

Genel olarak;

Araba kullanmak: 9. ve 12. günde kısa mesafe araba kullandım.

Tek koltuk değneği ile yürümek:7. günümden itibaren tek koltuk değneğine geçtim.

Koltuk değneksiz yürümek: İlk adımlarımı 8. günümde attım. İkinci denemem 14. günde oldu.

Banyo yapmak:Banyoyu hala sandalyede oturarak yapıyorum.

Merdiven inip çıkmak: 7.günümden itibaren merdivenleri iki adımımı atarak normal şekilde ama yavaş ve dikkatli bir şekilde atabiliyorum.

Resim 1. Anesteziden yeni çıkmıştım. Canlandırma odasındayım. I am trying to  recover myself in the resuscitation room.

                                     

Resim 2. İlk pansumanım ben de dikişlerimi ve yara izimi ilk kez görüyorum :)  bacağım çok şiş durumda. My fist dressing and sutures.

Resim 3. CPM iste bu.. bacağımı indirip kaldırıyor . This is the CPM.

Resim 4. Ameliyattan sonraki ilk sabahım. First morning after surgery

Resim 5. Biraz yürüme zamanı, ilk gün. Fist day, time to walk.

Resim 6. Ameliyatın ertesi günü akşamı koltuk değnekleri ile yürümeye çalışırken. Trying to walk with crutches on the  day after surgery.

Resim 7. İkinci pansumanım. Türkiye'de evdeyim. My second dressing  in Turkey.

POST - OP İLK HAFTAM

POST - OP İLK HAFTAM..

2.GUN

Ilk geceyi iyi gecirdim sayilir.Sabah tuvalete gittim tek basima walkerla,cok zorladi beni. İlk sabahimi bir mide bulantisi icin hap ve agri kesiciyle tamamladim. Bugun CPM diye bir aletle pasif hareket yaptiracaklar. Bakalim nasil birseymis göreceğiz..

Öğlen gibi CPM machine i getirdiler. 1 saat kadar 80 dereceye kadar bacagimi kaldirip indirdim,bir yandan da kitap okudum yoksa cok sikici..Aksam tekrar yapicakmisim. Fizik tedavici geldi yapmam gerekenleri anlatti. 10 gun kadar koltuk degnegi ile yuruyecekmisim, sol tarafima yaklasik 10 kg agirlik vererek yavaş yavaş agirligi artiricakmişim.10 gün sonra tek koltuk değneği ile yürüyeceğim. 4 hafta boyunca, hergün, günde 2-3 kez, 20ser,30sar,40ar dakikalar olabilecek gibi CPM machine yapacağım. 2 hafta boyunca karnimdan igne yapilacak. Bacagimi surekli hareket ettirmem gerekiyormus. 

Ve aksam doktorumu da gördükten sonra taburcu oldum. Koltuk degnekleri ile birlikte sehirdeki biryere yemege gittik ailecek. Yemek cikisinda 10-15 dak koltuk degnegi ile yurudum arabaya ama yoruldum biraz. En cokta avuc iclerim acio degnegi tutmaktan. Otele dönünce annemin de yardimiyla ancak saclarimi yikabildim cünkü pansuman yerinin islanmamasi gerekiyor ve kapatacak bir malzememiz olmadigi icin de ayakta olarak, dusun disinda yikayabildik. Tek ayagima agirlik vererek yikandigim icin cok yordu ve zorladi. Neyseki ilk "yari-banyomu" atlattim. Otel yatağı, hastane yatagindan farkli oldugu icin cok rahatsiz geldi ,cok yumusak ve alcakti. Ayagimin altina cok fazla yastik koyup yükselttim. Bu gece yan yatmaya calistim ,ilk geceden daha rahat yan atarak uyudum. Ilk gece de deliksiz 5 saat uyumustum, bu gece de 4 saat uyudum.Sabah ucagimiz var Turkiye'ye donuyoruz.

3.GUN

Sabah tek basima tuvalete gittim, giyindim. Coraplarimi ve ayakkabilari giymek gercekten cok can sikici ama zar zor egilebilliyorum. Kesinlikle bayanlar için kenari kalin iç çamaşırı giymeyi onermiyorum cok rahatsiz ediyor, sıkıyor. Kalca bölgesi normalde oldugunun iki kati siskinliginde ve icinde rahat olmuyorsun.o yuzden ince kenarlı olmasını öneririm. Zorlanarak ve agir agirda olsa esyalarimi toplayip hazirlandim ve en zoru olan yolculuk kismina basladik. Once taksiyle yaklasik yarim saat alana, ordan 3 saat ucakla Turkiye!ye ve sonra 5 saatte Bursa!ya arabayla yolculuk kismi..Ucakta business almıştık rahat olsun diye iyi de oldu. Daha iyi olabilirmiydi keske olsaydi cunku en basta cok zorladi oturmak.Hemen hemen agrisiz rahat gecirdim yolculugu. Ama cok hareketsiz kalmistim. Istanbul'daki trafikten dolayı 5 saat sonra ancak Bursa'da evimdeydim. Tam 12 saat yolculuk yapmis oldum Munich'ten itibaren. O yuzden cok yorulmustum ve uzandim. Bacagimi kendime cekme hareketleri yaptim, dinlendim. Bu gece uyurken yan olarak bir onceki geceye gore daha rahattim. Tabiki iki bacagimin arasina yastik koyuyorum. Sabah 8'de daha rahat bir uykuyla uyandim. Yavaş yavaş uykum da düzeliyor. Ağrı hissetmiyor olmam beni mutlu ediyor.

4-7. Gun

Genel itibariyle iyi sayilirim. Agrim yok. Eve gelince daha rahat banyo yaptim. Once strech filmle sarip,ustune çöp poseti gecirip, etrafini da vucuduma yapisacak sekilde koli bandiyla bantlayarak , ve sandalyede oturarak banyo yapiyorum tek basima. Sacimi kuruturken de sandalyede oturarak kurutuyorum. Çünkü ayakta olmak yoruyor. Her gun CPM'e ve fizik tedaviye devam ediyorum. Fizik Tedavi hareketlerinde sağ,sol,ön,arka ayak bileği egzersizleri, düz bacak kaldırma, bacağımı kendime çekip bırakma, oturarak düz bacak kaldırma, ayakta lastikle bacak egzersizleri , yüzüstü dizimden bacağımı kaldırma ve düz bacak kaldırma hareketleri yapıyorum. Aynı zamanda üst bacağıdaki kasları çalıştırmak için hafif akım veren bir aletle çalışıyorum 12 dak.

 4. ve 5. günümde koltukta yattim mutfaga yakin bir yerde olmak için. Daha sonra alt kata annem yatağimi indirmisti, iyileşene kadar odam alt katta olacak. O yuzden evdeki ilk iki gunumde bir tek banyo yapmak icin yukari kata ciktim merdivenle yavas yavas. Merdivenle çıkmak gerçekten insani yoruyor. Ama yapabiliyorum. Daha sonraki gunler de alistim yavas yavas. FTR cilerin de dedigi cabuk iyilestigim yonunde, bu sevindiriyor beni. 7.günümde dışarıya çıktım 1-2 saatliğine.

İlk haftam genel olarak iyi geçti.

Merdiven çıkma : Koltuk değnekleriyle rahat ama yavaş inip çıkabiliyordum.

Giyinme: Sol ayağımın üstünde kaldığımda biraz ağrım oluyor, o yüzden en azından pantolon giyerken ya oturmak ya da bir yere tutunmak gerekiyor. Çorap giymek sıkıntılı. Esnek biri olmamın avantajını kullanıyorum ama sanırım yerimde bir erkek olsa çoraplarını kendisi giyemezdi.

Tuvalet: İlk 2 gün dışında tuvalette oturmam da sorun olmadı. İlk iki gün sol bacağımı uzatarak oturmak zorundaydım bu da zorluyordu.

Banyo: Bir sıkıntım olmadı sadece iyi sarmak gerekiyor pansuman yerlerinin su almaması için. Oturarak banyo yapmayı öneriyorum.

Uyuma: İlk günden itibaren uyumam giderek normal hal aldı. Sol  tarafıma yatamıyorum ağrıdığı ve baskı yaptığı için.

Ağrı : Genel olarak ağrım yok. Sadece fizik tedavide bazı hareketlerde kasık ağrım oluyor.

Ameliyat Günü..

25.04.2013 - Ameliyat Günü

Ameliyattan önce çok fazla internette araştırma yaptım. Bu ameliyatı olan kişilerin post-op dönemde neler yaşadıklarını öğrenmeye ve kendimi hazırlamaya çalıştım. Okuduğum şeylerden dolayı inanılmaz bir korkum vardı ameliyata girmeden önce. Daha önceden böyle bir operasyon geçirmediğim için de korkuyordum. Kafamda bir sürü dönüp duruyordu geleceğe dair;

İlk ve benim için en önemli soru "Bir daha snowboard yapabilecek miyim?!! " 

"Yapabilirsem ne zaman yapabilicem?"

"Ne zaman yürüyeceğim?"

"Ne zaman yüzebileceğim?"

"Ne kadar zaman koltuk değneği kullanacağım?"

"Tamamen eski halime ne zaman dönebileceğim?"

"Ne zaman araba kullanabileceğim?"

"Nasıl giyinebileceğiim?"

"1 gün sonra uçakla nasıl dönebileceğim?"

"Çok ağrım olacak mı?"............

Bu ve bunun gibi sorular aklımda dönüp duruyordu..Babam ve doktorum 3-4 ay içerisinde iyileşebileceğimi söylemişlerdi ama internette okuduklarım da 8 ay sonunda bile hala ağrıları olan tamamen iyileşememiş insanlar vardı. Koltuk değneklerini 1 ay sonra bırakanlar vardı. Bana doktor 1 hafta- 10 gün içerisinde yavaş yavaş bırakabilirsin demişti. Spor hayatıma da geri dönebilecektim. Bunlar gerçekten sevindirici haberlerdi benim için. Ama okuduğum kişilerin o kadar olumsuz anlatımları da bir yandan da beni düşündürmüyor değildi..

Gelelim ameliyat günüme..FAI ameliyatimı genel anestezi altında oldum. Canlandirma odasina geldigimde saat 14:10'du. Ameliyatim yaklasik 2 saat surmus. Ameliyatima babam da girmisti. Babam çok iyi geçtiğini , doktorun tekniğinin çok iyi olduğunu , zarar verme ihtimali olabilecek hiç bir yerime zarar vermeden , titizlikle bu ameliyatı yaptığını ve iyi ki bu ameliyatı olduğumu söyledi. Eğer bir önceki gunku kafamizin karisikligindan Turkiyeye donseydik ve 3-6 ay sonra tekrar gelseydik daha kotu olabilirmis. Zamanlamamiz cok iyiymis. Uyandiğimda anesteziden dolayı sadece kötü bir  mide bulantisi ve bas dönmesi vardi. Ama o da kendime gelememe yetti. Bir önceki gece en son 9'da yemek yediğim ve su ictiğim icin çok susamiş ve acikmiştim. Birşeyler yemek ve içmek istiyordum ama mide bulantisindan dolayi yapamadim. Biraz ağri hissetmeye baslamiştim. O yuzden kuvvetli bir ağri kesici hap ve mide bulantim icin damardan serum gibi  sıvı bir ilaç verdiler. Ağri kesici o kadar kuvvetliydi ki 15-20 dak sonra inanilmaz şekilde uykumu getirdi ve sersemletti beni. Yaklasik 16- 16.30 gibi odama çıkardilar. Hala midem bulaniyordu, kendime gelememistim ama cok acikmiştim ama getirdikleri makarnayı da yiyemedim. Neyseki babam daha sonra pizza getirdi. Nerdeyse 24 saat sonra birseyler yiyebilmistim. Bu arada babam beni hemen yurutme taraftariydi daha cabuk iyilesmem icin. Ameliyattan geldikten sonra hemen, o mide bulantısı ve baş dönmesi ile walkerla odanin icinde 10 adim attirdi, gerçekten zorlandım. Cm cm yürüyebiliyordum hatta biraz daha sürtüyordum .. Yemekten sonra da  walkerla koridorda yurutmeye cikardi ama soluma cok az agirlik vererek yürüdüm. Biraz zorladi beni..Bacağım çok şişti. Ameliyat esnasında 20 lt suyla temizlemişler bacağımı. O yüzden çok ödem vardı. Arada sirada bacagimdaki sislik gitsin diye ayagimi dizimden kendime dogru cekip birakiyordum. Genelde yatar pozisyonda daha az agrim oluyordu , biraz kalcamdan diklesince agri artiyordu. Ama sandigimin aksine dayanabilecegim bir agriydi. Gece doktorum geldi bilgi verdi. Bana ameliyat esnasında çekilmiş görüntüleri gösterdi. Düşündüğünden biraz daha kötü bir tabloyla karşılaştığını söyledi. 28 yaşında birinin kalçasına hiç benzemiyormuş artık ne yapmışsam :) Ama kalçamdaki bağ dokusu çok sıkıymış, biraz zorlamış kendisini. Ve eğer istersem yarın çıkabileceğimi söyledi.

İlk gecemi 5 saat deliksiz bir uykuyla uyudum. Sadece sağ yanıma çok yatmak istiyordum arada sırada denemelerim olduğu için uykum biraz bölündü o kadar. Sabah 7 de hemşire gelip göbeğimden kan sulandırıcı iğnemi vurdu . İğneden nefret eden biri olarak , buna 10 gün daha katlanmak zorundaydım.  Yeni bir güne rahat ve ağrısız bir şekilde başladım.

Münih'te muayene randevusu günü..

23.04.2013 

Bugün saat 16.30'ta doktorla muayene randevumuz vardı. Doktorum görüntülerimi gördü ve "birseyler var" dedi. Daha sonra fizik muayene yapti. Yaptirdigi hic bir harekette ağrim yoktu. Zaten hastaneye gittiğimde de ağrım yoktu ne yazık ki. Ne yazık ki diyorum çünkü tarif edemiyordum. Çok hafif otururken kalçamda bir ağrı vardi ama çok az, ben bile zor hissediyordum. Muhtemelen uzun süredir dinleniyor olmamdan dolayı az ağrı hissediyordum. Ama bu süre içinde farklı zamanlarda iki gece yatarken beni uyutmayacak kadar çok ağrım olmuştu. Ya da mesela randevu gününden 3 gün öncede kasığım çok ağrımıştı. Yani ağrı zaman zaman değişiklik gösteriyordu. Fizik muayeneden de birsey çikmayinca, doktor "ameliyati simdi de yapabilirim 3-6 ay gözlemleriz sonra da yapabilirim, size kalmis" dedi.Doktor enjeksiyon yapmayı önerdi. Ben de o acıyı bir kere yaşamış biri olarak hiç istemedim ama mecburen yaptırdım.Çünkü bana igne yapildiginda agrinin gecip gecmedigini sordu ama ustunden 3 ay gecmisti ve cok net hatirlayamiyordum. Bütün kararı bana bırakmıştı ve çok stres altına girmiştim. Ve orda tekrar iğne yapilmasina karar verdik.  O an agrim olmadigi icin , igneden sonra da anlayamadim tabiki agrinin gecip gecmedigini. Sonuc olarak karar veremedik.! Doktorun net birşey söylememesi çok canımızı sıkmıştı. Ameliyat olmaya Türkiye'deb kalkıp gelmiştik ve şimdi bilmiyorduk olup olmayacağımı. Nerdeyse geri dönelim bile diyecek psikolojideydim. Doktor ertesi gün sabah 10'a kadar ameliyat olup olmayacagima karar vermemizi istedi. Babam , sabah filmlerimi tekrar gördü ve "Sonuçta burda kemik fazlalılığı ister ağrı bu yüzden olsun ister olmasın bu kemiğin burdan alınması gerekiyor acilen, beklersek daha kötü olacak " dedi. Bu arada herşeyi bu kadar çabuk halletmeye çalışmamızın nedeni; bu hastalık bekletilmeye gelmiyor. Bazen ağrıyla yıllarca yaşayanlar okudum internette. Zaman, kemiğin dokunduğu dokuları zedeliyor ve daha kötü sonuçlar ortaya çıkarıyor. Ne kadar erken yapılırsa, o kadar iyi. Sonuç olarak, ertesi sabah zorda olsa olmaya karar verdik. 25 Nisan , Perşembe günü ameliyat olacaktım..

KALÇA SIKIŞMASI (HIP IMPINGEMENT, FAI ) AMELİYATIM ÖNCESİ

AMELİYAT ÖNCESİ

Öncelikle ameliyatımdan önceki süreci anlatarak başlamak istiyorum. Bu hastalığımı öğrendikten sonra internette bunu yaşamış birileri var mı diye araştırdım. Türkçe olarak bulamadım ama yabancı bloglarda gördüklerim vardı. Türkiye'de ve dünyada da henüz 5-10 yıldır bilinen bir hastalık olduğu için ben de bilgi vermek istedim.Telefonuma gün gün not almaya çalıştım. Şimdi de bu bilgileri paylaşmak istiyorum.

Kısaca kendimden bahsedecek olursam, 09.06.1984 doğumluyum.Geçmişimde 1995-2002 yılları arasında basketbol oynadım, 96-97 sezonunda da snowboarda başladım.2006 yılında milli takım sporcusu olarak snowboarda daha sıklıkla devam ettim. Çoçukluğumdan beri de çok hareketli bir insandım.Spor yönümden bahsetmemin nedeni, internette araştırdığım sitelerde bu hastalığı geçirenlerin çoğu sporcu. Ve en çokta ralli, futbol, basketbol, surf, dans, bale, jimnastik vb sporları yapanlarda görülme olasılığının fazla olduğu yazılı.

Son 2 yıldır hem fitness olarak hem de snowboard olarak eskiye oranla çok fazla spor yapamıyordum. İşten dolayı vaktim olmuyordu. Doğal olarak vucudum hamdı. Ocak 2013 sonunda, o sezonun ilk snowboardunu yapmak için dağa gittim. İlk günün sonunda esneme germe hareketlerimi yaptım. Ertesi güne boarda çıkarken, sol kalçamda hafif bir ağrı vardı. Önemsemedim. 2. gün de kaydım. Ağrım hala devam ediyordu. Ham olduğum için, kalçamda kas ağrısıdır diye düşündüm. Ama daha önceden bunları yaşamış biri olarak, bu ağrılar en fazla 3-4 gün sürer.Geçmemişti ama. 2 hafta geçti hala ağrım vardı. Bu arada babam ortopedi doktoru. Kendisine sandalyede uzun süre oturamadığımdan bahsettim o 2 hafta boyunca. En sonunda bir gün dayanamadım çok ağrım olduğunu söyledim. Ve ertesi gün "kurbağa pozisyonunda" röntgen çektirdim. Babam görür görmez ne olduğunu anladı zaten : "Femoral Acetabular Impingement" ,kısaca "FAI" denen bir hastalık. Türkçe olarak Kalça Sıkışma (impingement) hastalığı," kalça eklemi hareket sırasında femur boynu ile asetabulum dediğimiz yuvanın birbirine temas ederek aradaki yumuşak doku ve labrumu sıkıştırması ile görülen bir hastalıktır. İki şekli vardır. 1- CAM tipi 2- PINCER tipi. Cam tipinde femur boynunun baş işe birleştiği yerde yapısal olarak kemik çıkıntısı mevcuttur. PINCER tipinde ise asetabular yuvanın örtüm alanı artmıştır. Her iki durum da bu hastalığa neden olur. Bazen hem CAM tipi, hem de PINCER tipi kalça impingement sendromu aynı kalça ekleminde görülebilir." (http://www.serefaktas.com/kalca-cerrahisi/kalca-impingement-sendromu-kalca-sikisma-hastaligi )

Röntgende gördükten sonra bir de MR çektirdim. Orda da net olarak gözüküyordu. Ama işin kötü tarafı ben ağrıyı sadece solda hissetmeme rağmen , sağ kalçamda da aynı sorun olduğunu öğrendik. Zaten bir süre sonra aynı ağrıyı sağda da hissetmeye başladım sadece kasığımda hissetmiyordum. Babam tanıyı koymuştu ama son olarak bu hastalıkta kesin tanıyı koymak için eklem içine enjeksiyon yapılabiliyor. Babam da yaptı bunu. Bu enjeksiyon, eğer ordaki sorun bu hastalıksa, ordaki ağrıyı kesecek, eğer sorun başka birşey ise ağrı gitmeyecek. Enjeksiyondan sonra ağrım geçti gibi oldu. Ama tam olarak anlayamıyordum. Sadece kalçamdaki ağrıyı hissetmiyordum ama kasığımda "çekme" gibi birşey hissediyordum iğneden dolayı.

Enjeksiyondan 4 gün sonra, 6 günlüğüne snowboard yapmaya gittim. 6 gün boyunca hiçbir ağrı hissetmedim. Ama 6. gün, dönüş günü ağrılarım başladı tekrar. Ve daha sonra bu ağrı kalçamın arka tarafı ve kasık ağrısı olarak devam etti. Kasığımdaki ağrı daha çok yanma şeklindeydi ve uzun süre oturunca çok yanıyordu. Bu ağrılarımı en çok araba kullanırken, otururken, gece yatarken hissediyordum.

Bu ameliyatı babam da "açık" olarak yapıyor ama bana "artroskopik" olarak yapılmasını istedi ki ben de öyle istedim. O yüzden bunu öğrendikten sonra, babam doktor aramaya başladı. Amerika ve İsviçre arasında gidip geliyorduk. 2 ay gibi bir süre geçti üstünden ve sonunda Almanya, Münih'te OCM (Orthopedic Center of Munich) kliniginde PD Dr. Micheal Dienst diye bir doktor buldu. Bize aracı olan kişiden doktorun tekniğinin çok iyi olduğunu öğrendik. Ve 25 Nisan 2013 ' e ameliyat randevusu aldık.1 ayım vardı ve süre zarfında kalçamı zorlayacak hareketlerden kaçınarak , daha çok dinlenerek geçirmemi söyledi babam. Ve böylece bu süreç başlamış oldu.